Onderwijs is wellicht een van de meest beklijvende zaken in een mensenleven. Dat zou het althans moeten zijn en dat is zeker wat we binnen LUCA School of Arts beogen. We ambiëren met ons hoger kunstonderwijs een integrale vorming, waarbij praktijk, onderzoek en reflectie hand in hand gaan. We bieden ruimte voor keuzes, dwarsverbanden en specialisaties. Bovendien willen we onze studenten laten afstuderen met een attitude van levenslang leren: de duurzaamheid van onderwijs in het kwadraat.
Goed onderwijs laat sporen na, onuitwisbaar in de geest. Precies daarom dagen we onze studenten uit om zich maximaal te ontplooien en zich elk met een eigen profiel te engageren in een creatieve maatschappij. Maar laat dit alles ook sporen na in de hogeschool zelf? Vast en zeker: het harde werk van zovele studenten en docenten slijt soms letterlijk in de stenen van het gebouw. Hun aanwezigheid en inzet maakt onze campussen en hun omgeving iedere dag weer tot bruisende plekken in het stedelijke weefsel.
Toch is hoger onderwijs ook een rite de passage en dus van voorbijgaande aard. Zo beklijvend het is voor de student, zo vluchtig kan het zijn voor de school zelf. Generaties stromen in en stromen uit, in cycli van drie tot vijf jaar. Klanken van eindexamens sterven uit, gepresenteerde eindwerken maken plaats voor onbeschreven vellen. Zelfs docenten, van wie we al eens durven te denken dat ze er eeuwig en altijd geweest zijn en zullen blijven, komen en gaan. Wat blijft er écht hangen van hun passage – letterlijk dan, tegen de muren? Wat blijft achter, behalve de herinnering aan een levensfase die hen maakte tot wie ze zijn geworden?
Overtuigd van de vleugels die we onze studenten en docenten geven, is het ons bij LUCA niet te doen om het verzamelen van pluimen uit hun verenpracht. Maar af en toe komen er een paar in ons bezit, als zij bij ons opstijgen of een latere keer terug landen. Er zijn dus ook momenten waarop wat we doen ook in de hogeschool zélf zichtbare sporen nalaat. Wie onze campussen bezoekt zal overigens vaststellen dat er nog heel wat valt te ontdekken. Dat ontdekken vergt vaak wat zoeken en zo hoort het ook. Creatieve zielen dwalen nu eenmaal graag door ietwat rommelige labyrinten.
Voor deze gelegenheid hebben we echter even wat sporen “opgespoord” en voor u “ont-dekt” in een overzichtelijke presentatie. Zonder enige pretentie van representativiteit of exhaustiviteit, maar wel met de intentie om u een inkijk te geven in onze LUCA School of Arts.
(Simon Van Damme)
_ _ _
Tentoonstelling met werken van Philip Aguirre y Otegui, Broeder Emiel, Luc Deleu, Elise Eeraerts, Filip Francis, Rainer Ganahl, Geert Goiris, Grafische Cel LUCA, Rony Heirman, Julian Key, Wobbe Micha, Jürgen Ots, Sarah & Charles, Piet Stockmans, Fik van Gestel, Maurits Van Saene, Philippe Van Snick, Richard Venlet en Danny Veys
Curatoren: Jan Cools en Filip Luyckx (Sint-Lukasgalerie Brussel)
– – –
VERNISSAGE
07.05.19 vanaf 18u
inkomhal van College De Valk,
Tiensestraat 41, 3000 Leuven
DATA
08.05 > 29.06.19
Beeld: Zonder titel, 2007-2013
Richard Venlet
Geïntegreerd kunstwerk
Foto: Dieter Van Caneghem
.
sintlukasgalerie.wordpress.com 